رایحه درمانی چیست؟ (خواص و عوارض احتمالی رایحه درمانی)

رایحه درمانی چیست؟ (خواص و عوارض احتمالی رایحه درمانی). این روزها رایحه درمانی یا رایحه درمانی به عنوان یکی از شاخه های طب مکمل شناخته می شود که در آن از عرقیات گیاهی و ترکیبات معطر برای بهبود سلامت روح، ذهن و بدن استفاده می شود.

رایحه درمانی چیست؟

مشاهدات نشان داده است که اسانس های معطر گیاهان احتمالاً دارای خواص درمانی هستند، اما این یافته ها هنوز از نظر علمی ثابت نشده است و نیاز به تحقیقات و بررسی های بیشتری در این زمینه وجود دارد تا میزان و میزان اثربخشی این روش درمانی مشخص شود. اما تجربیات نشان داده است که رایحه درمانی می تواند در کاهش اضطراب و درد، تقویت حافظه و انرژی بدن و کمک به آرامش ذهن و بدن موثر باشد.

در این مقاله اختصاصی از مجله قرمز رایحه درمانی و در مورد تاثیر و خطراتی که می تواند داشته باشد و خواص درمانی هر گیاه صحبت خواهیم کرد.

طب مکمل چیست؟

طب مکمل شاخه ای از پزشکی است که در حیطه طب رسمی شناخته نشده است زیرا اثربخشی آن با تحقیقات علمی به طور کامل اثبات یا رد نمی شود و شاخه های مختلفی از جمله طب سنتی، هومیوپاتی، سنگ درمانی در حیطه طب مکمل قرار می گیرد. و رایحه درمانی.

همه این شاخه ها حلقه مفقوده یا غیرقابل توصیفی دارند که از نظر علم قابل بررسی نیست و متخصصان پزشکی معمولا از این نوع روش های درمانی به عنوان مکمل درمان های پزشکی استفاده می کنند.

تاریخچه و عملکرد آروماتراپی

در کتابی به نام De Materia De Medica که در قرن اول پس از میلاد توسط دیوسکوریدس، پزشک و گیاه شناس یونانی نوشته شده است، درباره رایحه درمانی مورد بحث قرار گرفته است. اما در قرن یازدهم با اختراع تقطیر، استفاده از روغن های معطر رایج شد و به عنوان دارویی برای درمان بسیاری از بیماری ها استفاده می شد. اما مفهوم رایحه درمانی به شکل مدرن آن از ابتدای قرن بیستم مطرح شد و پزشکانی مانند ژان والن در طول جنگ جهانی دوم از عطرها برای درمان عفونت سربازان مجروح در جنگ استفاده می شود.

اسانس ها عصاره های معطری هستند که با کمک یک حلال از گیاهان استخراج می شوند، این حلال معمولا روغنی است و اسانس به دست آمده از این روش معمولاً روی پوست استفاده می شود. آب و الکل از دیگر حلال هایی هستند که برای استخراج اسانس استفاده می شوند و این گونه اسانس ها بیشتر شبیه عطرهای امروزی هستند.

روش های استفاده از این اسانس ها نیز بسته به نوع آنها متفاوت است، برخی از اسانس ها که پایه روغنی دارند بر روی پوست مالیده می شوند و هم از طریق پوست و هم از طریق بینی جذب می شوند و معمولا همراه با ماساژ برای آرامش روحی و روانی استفاده می شوند. برای کاهش انقباضات بدن مفید است. اما برخی از انواع اسانس ها به صورت خوراکی یا بخور مصرف می شوند که معمولاً پایه آب هستند، اما هر اسانسی را نمی توان به این شکل مصرف کرد زیرا ممکن است مسمومیت ایجاد کند.

خطرات آروماتراپی

برخی از انواع اسانس ها سمی هستند و مصرف آنها می تواند خطرناک باشد، به عنوان مثال کافور یا نعناع فلفلی. گیاهان معطر گیاهان قوی هستند و هرگز نباید به صورت خوراکی مصرف شوند، اما قبل از مصرف باید اسانس آن را با حلال مناسب رقیق کرده و استفاده کرد.

افرادی که آسم دارند یا مستعد خونریزی بینی هستند باید از اسانس های معطر و بخور آن با احتیاط استفاده کنند. همچنین این اسانس ها را نباید در قسمت های مخاطی بدن مانند دهان و بینی یا داخل گوش استفاده کرد.

بلعیدن برخی روغن های گیاهی معطر می تواند سمی و خطرناک باشد به خصوص برای کودکان و باید این گونه مواد را در ظروف ایمن و در بسته دور از دسترس کودکان نگهداری کنید. در صورت مسمومیت با چنین موادی سریعا با اورژانس تماس بگیرید. زنان باردار و افراد مبتلا به بیماری‌های خاص مانند صرع، بیماری قلبی یا فشار خون بالا، باید قبل از اقدام بررسی کنند. رایحه درمانی آنها باید با پزشک خود مشورت کنند زیرا ممکن است برخی از اثرات این گیاهان برای افراد غیر متخصص ناشناخته باشد و عوارض جانبی جدی ایجاد کند.

برخی از گیاهانی که نباید در نقاط حساس بدن مانند غشاهای مخاطی استفاده شوند یا ممکن است تحت شرایط خاصی برای افراد عوارض داشته باشند عبارتند از: اکالیپتوس، زنجبیل، آویشن، فلفل سیاه، دارچین، سیر، پونه کوهی، ریحان و رایحه برخی از گیاهان. میوه های خانواده مرکبات. در هر صورت توصیه می شود اگر قبلاً از نوع خاصی از گیاه استفاده نکرده اید و از عوارض احتمالی آن آگاهی ندارید، حتماً قبل از آزمایش این کار را انجام دهید. رایحه درمانی با پزشک خود مشورت کنید.

اسانس های اساسی مورد استفاده در رایحه درمانی

• اسطوخودوس: یکی از مهمترین روغن های گیاهی است که خاصیت ضد باکتریایی و ضد ویروسی دارد. سیستم ایمنی بدن را تقویت می کند و ضد التهاب، ضد افسردگی و ضد اسپاسم است.
• بابونه: ضد التهاب و ضد حساسیت است. دستگاه گوارش را تقویت می کند، آرام می کند و افسردگی را کاهش می دهد.
• مرزنجوش: ضد اسپاسم و ضد التهاب است و عفونت را از بین می برد.
• روغن درخت چای: ضد قارچ و ضد باکتری.
• درخت سرو: قابض است و گردش خون را بهبود می بخشد و ضد عفونی می کند.
• نعناع: دستگاه گوارش را تقویت می کند، سینوس ها را تخلیه می کند و تورم را کاهش می دهد.
• اکالیپتوس: تورم را کاهش می دهد، ضد ویروس و ضد باکتری است.
• نارنگی: ضد افسردگی، ضد انگلی و ضد التهاب است.
• رزماری: درد عضلانی و مشکلات عصبی را کاهش می دهد.
• چوب صندل: افسردگی و تنش های عصبی را کاهش می دهد.
• شمعدانی: ذهن و بدن را متعادل می کند و خاصیت ضد قارچی و ضد التهابی دارد.

منبع: WikiHow